Kinderen en honden hebben een geweldige aantrekkingskracht op elkaar.
Mooi om te zien hoe dit (gelukkig vaak) goed gaat. Dat kind en hond van elkaar genieten en een leuke tijd samen hebben. Jij als ouder of volwassene houd een oogje in het zeil en geniet van de zijlijn mee. Je kind krijgt een lekkere koek en je hond heeft zijn lievelings bal. Je gedachten dwalen wat af, wat zal je straks eens te eten maken? Plots, vanuit het niets, een hoop kabaal. Gehuil en geblaf..... Je schrikt.....en roept naar de hond, iets van foei, plaats! En gaat in een beweging door naar je kind, dat dikke tranen huilt en tussen het snikken door zegt dat Wodan gebeten heeft. Verschrikt kijk je of je kind gewond is.
Gelukkig valt het mee, je ziet een klein schrammetje op haar hand, gelukkig niets ergs. Voor de zekerheid zet je Wodan even in de tuin. Je loopt terug naar je dochter Sofie en vraagt wat er is gebeurd. Sofie verteld dat ze wilde spelen met Wodan en zijn bal wilde wegpakken, zodat ze deze kon weggooien voor hem. "Ik wilde alleen maar spelen" snikt ze nog na. Tja, je begint te denken, die bal is super belangrijk voor Wodan. Daarbij komt dat Wodan nog jong is, 8 maanden nu. Op de hondenschool hebben ze haar verteld dat hij nu in de puberteit zit. Zou dat de reden kunnen zijn van dit incident, of was toch iets anders de aanleiding? Is Sofie misschien de aanleiding geweest? Je vraagt je af of je dit allemaal had kunnen voorkomen en of je Wodan nu nog wel met Sofie en andere kinderen kunt vertrouwen? ...........Veel vragen spoken door je hoofd.
Je neemt je in ieder geval voor om het op de hondenschool eens na te vragen. Het verhaal dat ik hierboven heb geschreven is niet echt gebeurt, maar had zomaar wel echt gebeurd kunnen zijn. Weet je dat er per jaar 75.000 kinderen gebeten worden? En dat bijna altijd een volwassene, op maar een paar meter afstand erbij staat om op te letten. Het is niet genoeg dat je als volwassenen erbij staat en oplet. Het is juist van belang dat je weet waar je op moet letten. Daar zit nu juist de clou. Wat kan de motivatie van je hond zijn om te bijten?
Als je dat weet ben je een stapje dichter bij het voorkomen van nog een incident. Het is belangrijk dat je weet wanneer het voor je hond oké is dat kinderen zijn bal willen pakken om te spelen, hem willen aaien en knuffelen en wanneer je dit juist beter niet kunt toestaan. Waar zit het verschil dat het de ene keer goed gaat en de andere keer niet? Tijdens mijn opleiding bij Dierbare Ontmoetingen (opleiding voor de combinatie van hond, kind en gezin) heb ik veel inzichten gekregen over kinderen en honden.
Als de moeder van Sofie mij nu om raad zou vragen zou ik haar uitnodigen voor een gratis telefonisch screeningsgesprek. In dit gesprek verzameling ik informatie, die voor mij belangrijk is om goed advies te kunnen geven. Samen gaan we kijken wat er nodig is om zo'n incident in de toekomst te voorkomen. Wat moet de hond leren, wat is belangrijk dat Sofie gaat leren en welke handvatten heeft de moeder nodig om alles in goede banen te leiden? Misschien komt nu de vraag bij je boven van hoe ziet dat er dan uit? Ik zal een voorbeeld met je delen van hoe het traject eruit zou kunnen zien.
Houd wel in gedachte dat dit een voorbeeld situatie en een voorbeeld oplossing is. Iedere situatie en combinatie zal zijn eigen weg moeten bewandelen, om gezamenlijk aan een mooie en veilige toekomst als gezin samen met je hond te werken. Voorbeeld van het traject voor Sofie,Wodan en moeder: 1. Sofie gaat leren in welke situatie ze de bal beter niet kan pakken van Wodan. Ook leert ze wat ze dan wel kan doen i.p.v. de bal pakken. Zodat ze toch haar contact moment met Wodan heeft. 2. Wodan gaat leren om rustig te blijven als de bal gepakt gaat worden. Zodat de kans kleiner wordt dat hij nog eens mis hapt als de bal gepakt wordt. 3. Moeder gaat leren dat ze Wodan weer met Sofie kan vertrouwen. Ook ga ik samen met moeder om de tafel zitten zodat we duidelijk krijgen met welke van de 5 motivaties Wodan het moeilijk heeft.
Het is namelijk onmogelijk om de hele dag politieagent te spelen in je eigen huis. Zo weet ze straks in welke situatie ze extra alert moet zijn en wanneer ze meer ontspannen toezicht kan houden. Je ziet dat alle partijen van de gezinsdriehoek worden meegenomen in het traject.
Nee, het gaat niet van alleen. Er zal geoefend moeten worden, er zullen gesprekken tussen moeder en mij plaats vinden. Sofie en Wodan krijgen begeleiding van mij, om zo gezamenlijk het maximale uit het traject te halen. Maar zeg nu zelf, als je kijkt naar de toekomst, is het je toch zeker waard om nu een relatief korte tijd te investeren.... Zodat kind en hond samen veilig kunnen opgroeien! Om jullie al op weg te helpen wil ik een advies van Dierbare Ontmoetingen met je delen. Omdat ik denk dat je met deze tip altijd een goede stap zet.
Bekijk het filmpje van Cindy van Dorst:
Natuurlijk is deze ene tip niet alles oplossend. Dus heb je een vraag over je hond en kinderen? Hoe klein ook, deel je vraag dan met me, zodat ik met je mee kan denken. Als ik je meteen advies kan geven, zal dat altijd vanuit de gezinsdriehoek zijn (hond-kind-volwassene). Zodat alle partijen worden betrokken bij de oplossing. Doordat alle betrokken partijen zich gehoord en begrepen voelen is de kans op succes vele malen groter, dan dat je alleen de hond of het kind gaat aansturen. Stuur je vraag naar info@dog2balance.nl. Ik zal je dan uitnodigen voor een gratis en vrijblijvend telefonische gesprek.
